Meu corazón vai morrendo,
ó falar fágoche dano,
se eu non son coma tí queres no te atrevas a cambiarme nin o intentes,
que iso é malo.Xa me perdín do camiño,
e aterrei nun arado,
e collín moito máis medo do gorrionciño que o defende, ca eses corvos que planeando sobre mín voan moi baixo.E moi malo retorcer o corazón, sei que iso é malo,
pero somos como somos e xa ves, non sopesamos.
E que si eu che dou un pau tí te revolves, e devolves tres ou catro,
anque logo pediremos mil perdóns,
porque tí e eu, tí e máis eu,
non somos malos.Non somos malos, non somos malos,
esquecemos moitas veces a razón,
e nos quentamos.
Non somos malos, no somos malos,
camiñamos nas cinzas do amor,
porque tí e eu, tí e máis eu, non somos malos.
